Τό τεχνικό περιβάλλον πού δημιουργεῖ ὁ ἄνθρωπος μέσα στό εὐρύτερο φυσικό περιβάλλον πού τοῦ κληροδότησε ὁ Θεός, εἶναι πάντοτε προϊόν τῶν ἐσωτερικῶν ὑγειῶν ἤ μή, ψυχολογικῶν καταστάσεών του. Ἄν ὑπάρχη ἐσωτερική ἐναρμόνηση ὅλων τῶν δυνάμεών του καί ὑγιής λειτουργία τους, τότε ὅλα τά προϊόντα, πολιτιστικά, τεχνολογικά καί περιβαλλοντολογικά εἶναι ὑφασμένα καί ἐναρμονισμένα μέ τό κληροδοτημένο φυσικό περιβάλλον πού τοῦ δώρησε ὁ Θεός. Ἄν ὁ ἔσω ἄνθρωπος ἀσθενεῖ καί πάσχει καί ἀποδιοργανώνεται τότε ὅλα τά δημιουργήματα ἔχουν αὐτή τή τραυματισμένη σφραγίδα καί ἀπό μέσα ἐξυπηρετήσεως καί ἱκανοποιήσεως τῶν φυσικῶν ἀναγκῶν, γίνονται παγίδες θανάτου καί κλίμακες καθόδου γιά τήν ἀνθρώπινη προοπτική. 

 Ἡ σημερινή ἐποχή παρ᾿ ὅλο πού φαίνεται ἀλματωδῶς προοδευτική ὡς πρός τήν τεχνολογία κρύβη μέσα της στοιχεῖα ἀρρωστημένης δημιουργικότητος πού φέρνει τόν ἄνθρωπο σέ μεγάλες ὑπαρξιακές δυσκολίες.

 Σήμερα παρά ποτέ ἄλλοτε, μέ τήν ἐμπειρία τῆς ἀγχώδους ζωῆς, ἀποτέλεσμα κατά ἕνα μεγάλο βαθμό τῆς ξέφρενης καί ἄλογης καί ἀσύνετης τεχνολογικῆς ἀπολαύσεως, ὁ ἄνθρωπος νοσταλγεῖ παλαιές καλές ἡμέρες. Σ᾿ ὅλα τά ἐπίπεδα. Θά μοῦ ἐπιτρέψετε νά σᾶς ἀναφέρω μερικά φαινόμενα πού κατά τήν γνώμη μου ἔγιναν αἰτία γιά νά ἐγκαταλείψη ὁ ἄνθρωπος τήν παλαιά φυσική ζωή.

 1) Ἀπό τήν ὀρθόδοξη πλευρά ἄν ἐξετάσουμε τό θέμα ὁ φυσικός καί οὐσιαστικός «ὅρος ἀναφορᾶς» στήν Ὀρθοδοξία εἶναι μόνο ἡ Παράδοση. Ἡ πεῖρα τοῦ παρελθόντος. Ἡ γήϊνη ζωή σ᾿ ὅλες τίς ἐκδηλώσεις τοῦ ἀνθρώπου εἶναι συνέπεια τῆς ὀρθόδοξης ἐμπειρίας του. Ἡ δέ ὀρθόδοξη ἐμπειρία δέν εἶναι μιά ἀνθρώπινη ἱκανότητα καί ἀνακάλυψη. Εἶναι μιά θεία ἀποκάλυψη. Ἀποκαλύπτεται ὁ ἀνώτερος τρόπος ζωῆς. Ἀποβάλεται ὁ φθαρτός τρόπος αὐτῆς τῆς ζωῆς. Ἐκδηλώνεται τό ὡραῖο, τό ἁρμονικό, τό ἰδεῶδες. Ὁ φυσικός ἄνθρωπος ἐγκταλίπη ἐρχόμενος σέ ἐπαφή μέ τόν ἀληθινό Θεό τίς ἀναμείξεις μέ τίς παθολογικές ἀποκλίσεις καί ἐνδύεται τήν εὐπρέπεια τῆς οὐρανίου Θείας ζωῆς. Κατεβαίνει ὁ οὐρανός στή γῆ καί ἡ γῆ γεννᾶ ἔργα πού ἀποτυπώνουν τίς οὐράνιες ὀμορφιές. Τό Ἑλληνορθόδοξο παρελθόν εἶναι γιά μᾶς ὁ μεγάλος δάσκαλος πού δίνει ἔτοιμο ὑλικό, σοφά δημιουργημένο γιά τήν παραπέρα προαγωγή.